Page image

Liv., iii. 64, 1. Haec victoria prope in haud salubrem luxuriam vertit. Liv., ii. 3, 3. Libertatem aliorum in suam vertisse servitutem. Liv., ii. 62, 2. Omnis ira belli ad populationem agri vertit. (Where clearly the wrath of the troops directs itself against the fruits of the soil.) Cf. also Liv. iii., 36, 7, and Liv., v. 49, 5. Jam verterat fortuna. Cf. also Tac., Ann. i. 18. Sometimes the reflexive form is that found in the Romance languages. Ter., Adelph. 286. Ego jam transacta re Convortam me domum. Side by side with this instance notice Ter., Phor. 312. Ego deos penatis hinc salutatum domum Devortar. Periocha in Hauton. Tim. 4. Clam patrem devortitur. Ter., Eun. 588. Deum sese in pretium convortisse. Lucr., i. 678. Convertunt corpora sese. Liv., ii. 24, 5. Nec posse bello praeverti quicquam. Also Liv., iii. 40, 14; Plaut., Amphit. 914; Tac., Ann. ii. 55; Virg., Aen. i. 317. Reverti:— Liv., ii. 46, 6. At ego injuratus, aut victor revertar. Cf. also Ter., Andr. iv. 4, 740; Ter., Adelph. iv. 1, 525; Plaut., Amph. 653; Lucr., i. 237 and 756; Caes., G. ii. 35; iii. 7. Converti:— Hor., Od. iii. 16, 8. Converso in pretium deo. The divinity that turned himself into pelf.